Nöbetçi Eczaneler
dedemin babannemin yanına gittiğimizde, sıcak köy akşamlarının vazgeçilmez lezzetidir, benim nezdimde. sadece akşam da olmayabilir üstelik ki nitekim her öğün hatta her dakika tüketebilirim kendisini, o derece sevilesi bişeydir.
ilk kez annemceğiz tarafından kızımın ağzı kumpir tadına alışsın şeklinde mideme indirdiğim lezzettir, bu sebepten duygusal da bi bağımız mevcuttur hani.
ortaboy, özenle seçilememiş -ilk bakışta bahçe patatesi olduğu anlaşılan her bi tarafı oyuk içerisindeki- doğal mı doğal mis ki mis patatesler bir tepsi içerisinde iç derecesi tavan yapmış (odunların en çatırdak haline tekabül edebilir) sobanın kuzinesine sürülür, el yakmamaya dikkat edilir.
bir asır gibi gelen bir süre boyunca ama aslında yaklaşık 30-40 dakikalık bir pişirme süresinden sonra alınan el ve de can yakan patatesler katiyen bekletilmez ki içleri yımşacıklığından bişey kaybetmesin
ve hemen boylamasına kesilmek suretiyle her iki parça da çatalla biraz deşilir, deşilir ki içi iyice yımşak olsun. bu noktada isteğe göre biraz tuz ekmek mümkündür. sonra hiç vakit kaybetmeden içine tercihe göre tereyağı konulur, parçalar üst üste kapatılarak bir süre beklenir, tereyağı patatesin içine bir güzel kaynaşıp o malum cıvık görüntüsünü aldıktan sonra içine tercihen kaşar peyniri ancak köy ortamının doğası gereği çökelek olması önerilen ekleme yapılarak tekrar kapatılır parçalar ve bu sefer içindeki peynirin erimesi beklenir. ki bu da yaklaşık 5 dakikalık bi süreç, o süreçte o içerideki lezzeti düşünüp ağız sulanması yaşayabilirsiniz, ki çok olası.
ve 5 dakikanın sonunda ayaküzeri kumpir hazırdır.
afiyet olsun.
mis gibi lezzettir.
canım da çekmedi değil hani şimdi.
Haber : Zafer OMAY
